The race for global leadership in science

The race for global leadership in science Venni V. Krishna Professorial Fellow, University of New South Wales, Australia. Email: v.krishna@unsw.edu. au The Trump administration is recurrently cutting basic research funding and disrupting the U.S. science and technology (S&T) system as never before. More than 1,000 grants were terminated between January 20 and March 2025 at three government agencies. The National Cancer Institute funding is down by 31%; the National Institutes of Health (NIH) by 21%; the National Science Foundation by 9%; and even NASA was not spared. The One Big Beautiful Bill Act, signed into law on July 4, calls for a 56% cut to the current $9 billion NSF budget and a 73% reduction in staff and fellowships. The Environmental Protection Agency is being pruned drastically. Across the S&T system, about 4,000 research grants have been cancelled, according to Nature (June 25, 2025). The mRNA vaccine programme, which won a Nobel Prize in 2023, faces a $500 million cut along with 22 more vaccine projects. USAID faces shutdown, eliminating programmes for HIV, TB, and malaria in Africa, while funding for the Global Alliance for Vaccines and Immunization has been withdrawn. These actions threaten fundamental research and weaken the pipeline of cutting-edge innovation. The U.S., once the leading magnet for global talent, is experiencing brain drain. Brain drain An anthropologist studying the impact of floods and cyclones on public health in Madagascar is leaving Johns Hopkins for Oxford after her fellowship was withdrawn. Another senior researcher at Ohio State University abandoned a clinical trial after NIH terminated funding (The Guardian, July 20, 2025). The National Association of Foreign Student Advisors reported in August a massive decline in international students — 1,50,000 fewer this fall. This represents a $7 billion revenue loss and 60,000 jobs (Forbes, August 3, 2025). Since 2018, the ‘China Initiative’ has pushed thousands of Chinese scientists to return home to leading universities and institutes. European scientists are also leaving Ivy League universities (Nature, May 13, 2025). In contrast, China has steadily increased science, technology, and innovation (STI) investments over the past two decades, making strategic, long-term commitments to frontier research. China’s research output — both in quantity and quality — has surged across biosciences, chemistry, physical sciences, earth and environmental sciences, and health sciences, while Western institutions slid down in the Nature Index Research Leaders Rankings ending December 31, 2024. Of the top 10 universities globally, eight are Chinese. The highest ranking was led by the Chinese Academy of Sciences, ranked above Harvard University. The only European institution is the Max Planck Society in Germany (Nature, July 24, 2025). Since the mid-1990s, higher education policies such as Project 211, Project 985, and the C9 League have enhanced research intensity and teaching quality. By 2015, China had about a dozen world-class universities, many of which now compete with top Western institutions. “China’s contribution to world-class science is advancing so quickly that its lead over the U.S. in the Nature Index database has multiplied more than fourfold in just one year, based on 2024 data,” said an article in Nature. Data from Clarivate Analytics also show that between 2018 and 2020, China produced 27.2% of the world’s top 1% most-cited papers, compared to the U.S.’s 24.9% (The Guardian, August 11, 2022). China’s further rise Most scientometric analyses predict China will surge further ahead in the coming years. One area of clear leadership is AI. Stanford University’s AI Index Report 2023 found that China accounted for nearly 40% of all AI publications in 2021, far exceeding Europe and the U.K. (15%) and the U.S. (10%). Chinese papers also represented 29% of global AI citations in 2021, ahead of Europe and the U.K. (21.5%) and the U.S. (15%) (Nature, August 10, 2023). In terms of gross domestic expenditure on R&D, in 2023, the U.S. spent $823.4 billion, compared to China’s $780.7 billion. However, China’s R&D spending is growing at 8.7% annually — far faster than the U.S. (1.7%), the EU (1.6%), Germany (0.8%), and France (-0.5%), according to OECD data. While the administration systematically cuts budgets across U.S. universities, research institutions, and the NSF, Chinese leadership has launched sweeping STI programmes to reinforce its R&D base in frontier sciences. As the Made in China 2025 programme concludes, the Medium- and Long-Term Plan for the Development of Science and Technology (2021–2035) and the Science and Technology Innovation Mega Program (2030) target strategic fields such as quantum research, AI, and semiconductors, aiming to secure China’s position as a global science and technology powerhouse. China is also poised to expand the share of basic research within its GERD. Current levels of about 7% are expected to rise towards the U.S. benchmark of 20% in the next few years. If present trends continue, China is likely within 2-3 years to surpass the U.S. not only as the world’s largest R&D spender but also as its leading science and technology nation. For decades after World War II, the U.S. was the global leader in science and innovation, home to world-class universities and pioneering breakthroughs. Today, however, the rapid erosion of public investment in R&D and higher education threatens that position. If the current trajectory holds, China’s rise — driven by consistent, large-scale funding and coordinated policy — may outpace the U.S., reshaping the global innovation landscape and the geopolitical balance of the 21st century.

About PM-USHA

Mapping India's GDB: Survey reveals how states fare in social behaviour

India might be the fastest-growing economy, but how does it fare on social indicators like civic behaviour, safety, gender attitudes and diversity? A first-of-its-kind survey by India Today across 21 states sheds light on the social progress of the country.

India might be the fastest-growing economy, but how does it fare on social indicators like civic behaviour, safety, gender attitudes and diversity - a key measure of development? A first-of-its-kind survey by India Today to gauge the 'Gross Domestic Behaviour (GDB)' found that Kerala leads the nation in different social indicators, followed by Tamil Nadu and West Bengal.

In the survey, conducted across 21 states and one Union Territory (see full methodology below), Uttar Pradesh and Punjab stood at the bottom of the ladder, reflecting weak social welfare indicators. The pioneering survey, conducted in collaboration with analytics firm How India Lives, ranks states on the civic and social attitudes of its residents.

Thus, states with a stronger progressive response profile scored high on the social welfare indicators. Maharashtra and Odisha capped off the top 5 states showcasing a stronger social fabric, with no representation from the North.

CIVIC BEHAVIOUR

The civic behaviour domain, which assessed adherence to public rules, threw up interesting statistics. While 85 per cent of those surveyed gave a thumbs down to evading transport fares, government data has revealed that the Railways alone detected 3.6 crore cases of ticketless travel in 2023-24. It resulted in fines of Rs 2,231.74 crore.

The data underlines enforcement failure and the challenge of ensuring accountability by the government.

Another telling statistic the survey revealed is that 61 per cent of the respondents were willing to pay bribes to get things done, with Uttar Pradesh topping the list. Similarly, the survey found that 52 per cent were willing to pay in cash for property-related transactions to avoid taxes.

However, the survey has shone light on some bright spots as well. Coinciding with Prime Minister Narendra Modi's Digital India push, the survey found that 76% of the respondents prefer online payments to cash - a trend that got a leg up after the contentious demonetisation move. Delhi leads the chart, with 96% preferring digital transactions.

The digital embrace, as shown by Sweden, will lead not only to a reduction in tax evasion, but will minimise corruption and create a transparent financial system.

Sociologist Dipankar Gupta told India Today that the findings reveal that most citizens understand what is right, but fail to act upon it. Gupta said the survey upends the assumption that ignorance was behind India's civic shortcomings.

GENDER ATTITUDES

The survey on 'gender attitudes' showcases a nation caught between progress and patriarchy. Rankings show Kerala again aced the gender parity test, topping the list, with Uttar Pradesh at the bottom..

Around 93 per cent of the respondents said daughters deserve the same educational opportunities as sons, while 84 per cent back women pursuing their careers outside their home state.

However, the survey revealed that 69% still bat for male family members having the final word on major household decisions. Another metric where India lags is female labour force participation at 41%, which is far below that of China (60 per cent) and the US (58 per cent).

PUBLIC SAFETY

Public safety is another factor that makes a state prosperous, with Kerala again leading the chart, followed by Himachal Pradesh and Odisha, as per the survey.

The survey shows that Tamil Nadu was the "best-behaved" state, with Karnataka being the worst. A staggering 79 per cent of the respondents in Karnataka said harassment was a frequent problem.

Even though 86 per cent of those surveyed said they felt safe on public transport, nearly 44 per cent of the women reported facing harassment.

Another telling statistic that signals a lack of trust in the system is that while 84% claimed they would report a violent crime, in cities like Delhi FIR registration remains abysmally low. For example, it has been found that only 7.2% of theft victims report crimes.

DIVERSITY AND DISCRIMINATION

While India prides itself on religious and caste diversity, biases remain across states. In this metric too, Kerala topped the rankings, with Madhya Pradesh finding itself at the bottom of the list.

The survey revealed that 70% of the respondents welcome religious diversity in their neighbourhoods. In the workplace, 60% oppose religious discrimination in hiring. Here too, Kerala leads, with 88% opposing an employer's right to discriminate based on religion

However, the striking aspect that the survey revealed is the overwhelming resistance to interfaith and inter-caste marriages, underscoring India's deep-seated social divisions. While 61% of the respondents oppose interfaith marriages, 56% are against the latter.

The survey seeks to highlight that the path to development lies not only through GDP numbers and infrastructure projects, but also through revolutions in social metrics like diversity and gender equality.

METHODOLOGY

The Gross Domestic Behaviour survey was conducted by the India Today Group in collaboration with How India Lives (HIL) and Kadence International. The survey polled 9,188 respondents from 98 districts across 21 states and one Union Territory. Of the participants, 54.4 per cent people were from urban centres while 45.6 per cent were from rural areas.

The survey asked a total of 30 questions grouped in four broad themes: Civic Behaviour (participation in community activities, following public rules) - 12 questions; Public Safety (trust in law enforcement, personal security perceptions) - 6 questions; Gender Attitudes (views on gender roles and equality) - 7 questions; and Diversity and Discrimination (biases based on caste, religion, or ethnicity) - 5 questions.

https://gdb.indiatoday.in/

Mapping India's GDB: Survey reveals how states fare in social behaviour

The India Today Gross Domestic Behaviour (GDB) Survey 2025 ranked Kerala as the top state, with Tamil Nadu and West Bengal also performing well in civic behavior and other social indicators. The survey, which measured civic awareness, public safety, gender attitudes, and diversity & discrimination across 21 states and one union territory, found significant regional differences in social and civic progress. Other high-ranking states included Maharashtra, Odisha, and Himachal Pradesh, while Punjab and Gujarat were ranked lower. 

Overall rankings and highlights

Top-ranked state: Kerala was ranked first overall due to its strong performance across all four survey themes. 

Other high-ranking states: Following Kerala were Tamil Nadu, West Bengal, Maharashtra, and Odisha. 

Lower-ranking states: Punjab and Gujarat were ranked lowest in the overall rankings and in specific metrics like civic behavior. 

Key findings on civic and social behavior

Civic behaviour: Tamil Nadu was the top performer in civic behavior, which includes obeying rules and being honest. Punjab ranked last. 

Corruption: Despite a high disapproval rate (85%) for public transport ticketless travel, 61% of respondents said they would pay a bribe to speed up bureaucratic processes, with UP showing the highest tendency. 

Digital payments: 76% of respondents prefer digital payments over cash, indicating a shift toward transparency, with Delhi showing the highest preference at 96%. 

Gender attitudes: While there are progressive attitudes, patriarchal undercurrents remain strong. For example, a majority of respondents believe sons and daughters deserve equal education and job opportunities, yet a significant percentage still feel men should have the final say in household matters. 

Regional variations: There are significant differences between states, but the survey also noted a surprising similarity in attitudes between urban and rural areas, as well as between genders on some patriarchal norms. 

Survey methodology

Sample: The survey was conducted with 9,188 respondents across 98 districts in 21 states and one union territory. 

Partners: It was a collaboration between the India Today Group, How India Lives, and Kadence International. 

Themes: The survey focused on four themes: civic behavior, public safety, gender attitudes, and diversity and discrimination.

.

കടപ്പാടുണ്ട്, ജനങ്ങളോട് കടക്കെണിയിലല്ല കേരളം; പ്രൊഫ. എസ് മോഹനകുമാർ

കാസ്ട്രോളർ ആൻഡ് ഓഡിറ്റർ ജനറൽ ഓഫ് ഇന്ത്യ (സിഎജി) രാജ്യത്തെ 28 സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ ധനസ്ഥിതി വിലയിരുത്തി വിശദമായ ഒരു പഠന റിപ്പോർട്ട് കഴിഞ്ഞ മാസം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 2013-14 മു തൽ 2022-23 വരെയുള്ള പത്തുവർഷത്തെ വര്യമാനം, ചെലവ് , കടബാധ്യത തുടങ്ങിയവയാണ്  പഠനം വിധേയമാക്കിയത്. കേരളത്തിലെ ചില മാധ്യമങ്ങളും, പ്രതിപക്ഷ പാർടികളും കുറെക്കാലമായി സൃഷ്‌ടിച്ച പൊതുബോധത്തിനെതിരാണ് സിഎജിയുടെ കണ്ടെത്തലുകൾ.

സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ പൊതുകടം പല ഘടകങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നതാണ്.അതിൽ പ്രധാനം കേന്ദ്ര സർക്കാർ അനുവദിച്ചിട്ടുള്ള റിസർവ് ബാങ്കിൽ നിന്നും എടുക്കുന്ന വായ്‌പകൾ, സംസ്ഥാനത്തെ ധനസ്ഥാപനങ്ങൾ, മറ്റ് അംഗീകൃത സ്ഥാപനങ്ങൾ എന്നിവയിൽ നിന്നും എടുക്കുന്ന വായ്പകൾ എന്നിവ ചേർന്നതാണ്. കിഫ്ബി മുഖേന എടുക്കുന്ന വായ്പകളും സംസ്ഥാനത്തിന്റെ പൊതു കടത്തിലാണ്  കേന്ദ്രസർക്കാർ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് പൊതുകടം സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ എത്രശതമാനം വരുന്നു എന്ന കണക്കിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് സിഎജി വായ്‌പ ഭാരം വിലയിരുത്തുന്നത്.  

2022-23 ൽ കേരളത്തിൻ്റെ പൊതുകടം ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ 24.71 ശതമാനമായിരുന്നു. ഇതേ വർഷം പഞ്ചാബിന്റേത് 40.35 ശതമാനവും പശ്ചിമ ബംഗാളിന്റെത് 33. 70 ശതമാനവും ആന്ധ്രപ്രദേശിന്റേത് 32.58 ശതമാനവും. ബിജെപി ഭരിക്കുന്ന രാജ സ്ഥാന്റെത് 28.63 ശതമാനവും ഉത്തർപ്രദേശിൻ്റെത് 25.14 ശതമാനവും ബിഹാറിൻ്റേത് 32.58 ശതമാനവുമാണ്. പൊതുകടത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മുക്ളിൽ നിന്ന് താഴോട്ട് 28 സംസ്ഥാനങ്ങളെ ക്രമീകരിക്കുമ്പോൾ കേരളത്തിൻ്റെ സ്ഥാനം 15 ആണ്. സിഎജി റിപ്പോർട്ട് 2022-23 വരെയുള്ള വിശകലനമേ നടത്തിയിട്ടുള്ളവെങ്കിലും ഇതിനുശേഷമുള്ള ബജറ്റ് രേഖകളിൽ നിന്നുള്ള കണക്കുകൾ കാണിക്കുന്നത് കേരളത്തിന്റെ കടവും ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദനവും തമ്മിലുള്ള അനുപാതം വീണ്ടും കുറയുന്നതായിട്ടാണ്.

ഇന്ത്യയിലെ 28 സംസ്ഥാനങ്ങളുടെയും കൂടിയുള്ള പൊതുകടം 2013-14 ൽ 17.58 ലക്ഷം കോടി രൂപ ആയിരുന്നു. 2022-23 ൽ ഇത് 59.60 ലക്ഷം കോടി രൂപയായി. മൊത്തം സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ ആകെയുള്ള പൊതുകടം 2013-14 മുതലുള്ള പത്തു വർഷത്തിനിടയിൽ 239 ശതമാനം വർധിച്ചു. 2014 ൽ കേന്ദ്ര ആസൂത്രണ കമീഷൻ വഴി സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് കൊടുത്തിരുന്ന വികസന ആവശ്യത്തിനുള്ള ഗ്രാന്റുകൾ ബി ജെപി അധികാരത്തിൽ വന്ന ശേഷം നിർത്തലാക്കി. ഇതിനുപുറമെ, കേന്ദ്രാവിഷ്കൃത പദ്ധതികളിൽ വിഹിതം വെട്ടിക്കുറച്ചതും സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ കടബാധ്യത വർധിപ്പിച്ചു. ഇക്കാരണങ്ങളാൽ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ പൊതുകടം ആദ്യന്തര ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ (ജിഎസ്ഡിപിയുടെ) 16.66ൽനിന്നും 23 ശതമാനമായി ഉയർന്നു. കേന്ദ്രസർക്കാരിന് ഉണ്ടായ കടബാധ്യതയെക്കുറിച്ച് ഈ റിപ്പോർട്ടിൽ സിഎജി പരാമർശിക്കുന്നില്ല. എന്നാൽ, സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ കടമെടുപ്പിനെ എതിർക്കുന്ന കേന്ദ്രത്തിൻ്റെ കടം ക്രമാതീതമായി വർദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. 2024ൽ 183 ലക്ഷം കോടിരൂപയാണ് കേന്ദ്ര സർക്കാരിൻ്റെ കടബാധ്യത ഇന്ത്യയുടെ കടം ആദ്യന്തര ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ 80 ശതമാനത്തിന് മുകളിൽ വരുമെന്നാണ് കണക്കാക്കിയിരിക്കുന്നത്. മറ്റ് വികസ്വര രാജ്യങ്ങളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ ഇന്ത്യയുടെ കടഭാരം വളരെ കൂടുതലാണെന്ന് സാമ്പത്തിക വിദഗ്‌ദ്ധർ ഉൽക്കണ്ഠപ്പെടുന്നുണ്ട്.

നികുതിപിരിവ് കാര്യക്ഷമമാക്കി

സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ നികുതിപിരിവിൻ്റെ കാര്യക്ഷമതയെക്കുറിച്ച് സിഎജി ഈ പഠനത്തിൽ വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നു. സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് വരുമാനം ലഭിക്കുന്നത് പ്രധാനമായും രണ്ട് സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നാണ്. ഒന്ന്, കേന്ദ്ര ധനകമീഷനുകൾ നിശ്ചയിച്ച പ്രകാരമുള്ള നികുതി വിഹിതവും കേന്ദ്രസർക്കാരിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്ന മറ്റ് ഗ്രാൻറുകളും രണ്ട്, സംസ്ഥാനം സ്വന്തംനിലയിൽ പിരിച്ചെടുക്കുന്ന നികുതിയും നികുതിയിതര വരുമാനങ്ങളും (തനതു വരുമാനം). 2022-23 ൽ ആകെ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ തനത് വരുമാനം മൊത്തം വരുമാനത്തിൻ്റെ 10.15 ശതമാനമായിരുന്നപ്പോൾ കേരളത്തിന്റെത് 65.61 ശതമാനമായി ഉയർത്തി. ഈ അനുപാതം ഉത്തർപ്രദേശിൽ 44.96 ശതമാനവും മധ്യപ്രദേശിൽ 45.34 ശതമാനവുമാണ്. കാര്യക്ഷമമായി നികുതി-നികുതി ഇതര വരുമാനം പിരിച്ചെടുക്കുന്നതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഇരുപത് സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് മുന്നിലാണ് കേരളം.

കേരളം അനുകരണീയ മാതൃക

2022-23 ലെ കണക്കു പ്രകാരം കേരളത്തിന്റെ ആകെ വരുമാനം 1.32 ലക്ഷം കോടിരൂപയാണ്. ഇതിൽ 72000 കോടിയും തനത് വരുമാനമാണ്. നികുതിയിതര വരുമാനം 2014 ൽ 5575 കോടിയായിരുന്നത് 2023 ൽ 15:18 കോടിയായി. ആകെ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ നികുതിയിതര വരുമാനത്തിൽ കഴിഞ്ഞ പത്തുവർഷം ഉണ്ടായ വളർച്ച 111 ശതമാനം ആയിരുന്നപ്പോൾ കേരളം 171 ശതമാനം വർധനയാണ് നികുതി ഇതര വരുമാനത്തിൽ മാത്രം ഉണ്ടാക്കിയത്. എന്നാൽ, കേന്ദ്ര ധനകമീഷനുകളുടെ തീരുമാന പ്രകാരം 2017ൽ കേന്ദ്രത്തിൽ നിന്ന് കേരളത്തിനു കിട്ടിയ നികുതി വിഹിതം സംസ്ഥാനത്തിൻ്റെ ആകെ വരുമാനത്തിൽ 20 ശതമാനമായിരുന്നത് 2023 ൽ 13 ആയി കുറഞ്ഞു. ഈ കുറവ് കേരളം നികത്തിയത് കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമായി നികുതിയും നികുതിയിതര വരുമാനവും സമാഹരിച്ചാണ്. അതിനാലാണ് സംസ്ഥാനത്തിന്റെ വികസന പ്രവർത്തനങ്ങളിലും സാമുഹ്യ ക്ഷേമ മേഖലകളിലെ ചെലവിലും ഒരു കുറവും വരുത്താതെ മുന്നോട്ടു പോകാനായത്. ഈ യാഥാർഥ്യം സിഎജിയുടെ റിപ്പോർട്ടിലും പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ട്.

കേരളം ധനമാനേജ്‌മെൻ്റിൽ അനുകരണീയ മാതൃകയാണെന്ന് സിഎജി റിപ്പോർട്ട് വ്യക്‌തമായി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. പതിനഞ്ചാം കേന്ദ്രധനകമീഷൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് കൊടുത്തിരുന്ന നിർദേശം സംസ്ഥാനങ്ങൾ അവരുടെ ചെലവും വരുമാനവും തമ്മിലുള്ള വിടവ് (ധനകമ്മി) ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ (ജിഎസ്‌ഡിപി) മൂന്നര ശതമാനത്തിൽ കൂടുതൽ വരുത്തുവാൻ പാടില്ല എന്നാണ്. ഇന്ത്യയിലെ 12 സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ധനകമ്മി ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദനത്തിൻ്റെ മൂന്നര ശതമാനത്തിന് മുകളിൽ പോയപ്പോൾ കേരളത്തിൻ്റേത് കേന്ദ്ര ധനകമീഷൻ ആവശ്യപ്പെട്ടതിലും താഴെ രണ്ടര ശതമാനത്തിൽ നിലനിർത്തി കേരളം കടക്കെണിയിലാണെന്നും കടംവാങ്ങിയാണ് ദൈനംദിന ചെലവുകൾ നടത്തുന്നതെന്നുമുള്ള പ്രചാരണം വസ്തുതാ വിരുദ്ധമാണെന്ന് 2025 ലെ സിഎജി റിപ്പോർട്ട് വ്യക്തമാക്കുന്നു.

 (പബ്ലിക് പോളിസി റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഡയറക്‌ടറാണ് ലേഖകൻ )

https://www.deshabhimani.com/epaper/newspaper/kottayam/2025-10-06?page=6&type=fullview

പതഞ്ഞുപൊങ്ങിയ വീഞ്ഞും; നഗ്നനായ ചന്ദ്രചൂഡും

ഡോ.ജോൺ ബ്രിട്ടാസ്.എംപി

വിവാദപരമായ അയോധ്യാ വിധിക്കു ശേഷം, ദില്ലി നഗരത്തിലെ ഏറ്റവും മുന്തിയ പഞ്ചനക്ഷത്ര ഹോട്ടലായ താജിൽ അഞ്ച് ജസ്റ്റിസുമാരുടെ തീൻമേശയിൽ പതഞ്ഞു പൊങ്ങിയ വീഞ്ഞിനു പിന്നിലെ രഹസ്യമാണ് ഇപ്പോൾ പുറത്തേക്കു വന്നിരിക്കുന്നത്. മുഖ്യ ന്യായാധിപനായിരുന്ന ഡി.വൈ.ചന്ദ്രചൂഡ് ഒരഭിമുഖത്തിൽ സ്വയം നഗ്നനാകാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ നമ്മുടെ നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥ എത്രത്തോളം കളങ്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന വസ്തുതയ്ക്കാണ് അടിവരയിടപ്പെട്ടത്.

ന്യൂസ് ലോൺഡ്രി എന്ന ബദൽ ഡിജിറ്റൽ മാധ്യമത്തിനു വേണ്ടി മുൻപ് എൻഡിടിവിയിൽ അവതാരകനായിരുന്ന ശ്രീനിവാസൻ ജെയിൻ ജസ്റ്റിസ് ചന്ദ്രചൂഡിനെ അഭിമുഖം ചെയ്തതാണ് ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇതിവൃത്തം. പരമ്പരാഗത മാധ്യമങ്ങളിൽ നിന്ന് പത്രപ്രവർത്തനം പോയി മറഞ്ഞിട്ട് കാലം ഏറെയായതു കൊണ്ട് ഇതു പോലുള്ള സമാന്തര ഡിജിറ്റൽ മാധ്യമങ്ങളാണ് ശരാശരി ഇന്ത്യക്കാരന്റെ ഇന്നത്തെ വാർത്താ തുരുത്തുകൾ. അഞ്ചംഗ സുപ്രീം കോടതി ഭരണഘടനാ ബഞ്ചിന്റെ 2019-ലെ വിവാദ അയോധ്യാ വിധിയാണ് അഭിമുഖത്തിൽ പ്രധാനമായും പരാമർശിച്ചത്. അന്നത്തെ മുഖ്യ ന്യായാധിപൻ രഞ്ജൻ ഗൊഗോയിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ബഞ്ചിൽ ചന്ദ്രചൂഡും അംഗമായിരുന്നു. ജസ്റ്റിസുമാരായ എസ്.എ.ബോദ്ഡേ, അശോക് ഭൂഷൺ, എസ്.അബ്ദുൾ നാസിർ എന്നിവരായിരുന്നു മറ്റംഗങ്ങൾ. ബാബ്റി മസ്ജിദ് തകർത്തത് കൊടും ക്രിമിനൽ കുറ്റമാണെന്നു കണ്ടെത്തിയിട്ടും പള്ളിയിരുന്ന സ്ഥലം തകർത്തവർക്കു തന്നെ കൈമാറുക എന്ന വൈരുധ്യമാണ് വിധിയിൽ പ്രതിഫലിച്ചത്. സാധാരണ ഗതിയിൽ അഞ്ചംഗ ബഞ്ചിനു വേണ്ടി വിധി പ്രസ്താവം തയ്യാറാക്കിയ ജഡ്ജിയുടെ പേര് വിധിയുടെ താ‍ഴെ കൊടുക്കാറുണ്ട്. എന്നാൽ, അയോധ്യാ വിധിയിൽ എന്തുകൊണ്ടോ ആ ഭാഗം ശൂന്യമായി കിടന്നു. എങ്കിലും, ഈ വിധിയുടെ സൂത്രധാരൻ ഡി.വൈ.ചന്ദ്രചൂഡ് ആണെന്ന ഊഹാപോഹങ്ങളും അനുമാനങ്ങളും നിയമവൃത്തങ്ങളിൽ കെട്ടിക്കിടന്നു. ഇതിന്റെ കൂടി പശ്ചാത്തലത്തിൽ ആയിരിക്കണം ശ്രീനിവാസൻ തന്റെ അഭിമുഖത്തിൽ ഈ വിഷയത്തിലേക്കു ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചത്. 

രാമജന്മഭൂമി – ബാബ്റി മസ്ജിദ് കേസ് അടിസ്ഥാനപരമായി ഉടമസ്ഥാവകാശം മുൻനിർത്തി ഉള്ളതായിരുന്നു. എന്നാൽ, അത് പിന്നീട് വിശ്വാസ വീഥിയിലേക്ക് വ്യതിചലിച്ചതിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ കൂടിയാണ് അഭിമുഖത്തിലെ ചോദ്യങ്ങൾ കരുതലോടെ ശ്രീനിവാസൻ മുന്നോട്ടു വച്ചത്. 1949-ൽ ഹിന്ദു വർഗ്ഗീയവാദികൾ ഭരണകൂടത്തിന്റെ ഒത്താശയോടെ (അന്ന് ഉത്തർപ്രദേശ് ഭരിച്ചിരുന്നത് കോൺഗ്രസ്സാണ് ) ബാബ്റി മസ്ജിദിലേക്ക് രാമവിഗ്രഹം ഒളിച്ചു കടത്തിയത് ആരാധനാലയത്തിനേറ്റ കളങ്കമല്ലേ എന്നു ചോദിച്ചയുടൻ ചന്ദ്രചൂഡ് തന്റെ വിധിയെ പോലും നിരാകരിക്കുന്ന രീതിയിലുള്ള പ്രതികരണവുമായി രംഗത്തു വന്നു. ക്ഷേത്രം പൊളിച്ചു പണിതതാണ് ബാബ്റി മസ്ജിദ്, ആ കളങ്കം വിസ്മരിച്ചു കൊണ്ട് തങ്ങൾക്കു വിധി എ‍ഴുതാൻ ക‍ഴിയില്ലായിരുന്നു എന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതികരണം. 1045 പേജ് വരുന്നതാണ് അയോധ്യാ വിധി. അതിൽ എവിടെയാണ് അമ്പലം പൊളിച്ചു പള്ളി പണിതതിനെ കുറിച്ചു പറയുന്നതെന്നായി അഭിമുഖകാരൻ. മാത്രമല്ല, ബാബ്റി പള്ളി നിർമ്മിക്കുന്നതിന് 400 വർഷം മുൻപുണ്ടായിരുന്ന ഏതോ കെട്ടിട്ടത്തിന്റെ അവശിഷ്ടത്തെ കുറിച്ചു മാത്രമല്ലേ പൊതുവായ വിദഗ്ധ അനുമാനങ്ങളെ പരാമർശിച്ചു കൊണ്ടുള്ള സുപ്രീം കോടതിയുടെ നിരീക്ഷണങ്ങൾ എന്നു ചോദിച്ചപ്പോൾ മുഖ്യ ന്യായാധിപൻ ആയിരുന്ന ഒരു വ്യക്തിയുടെ പൊയ്മുഖമാണ് അ‍ഴിഞ്ഞു വീണത്. രണ്ടു കെട്ടിടങ്ങൾക്ക് ഇടയിലെ ദൂരം 400 വർഷമാണെങ്കിൽ അതിലേക്കു പോകുന്നതിന്റെ നിരർത്ഥകത കൂടി സുപ്രീം കോടതി വിധിയിൽ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. വസ്തുതകളല്ല വികാരം മാത്രമാണ് വിധിയുടെ ആത്യന്തിക ദിശയെ നിർണ്ണയിച്ചതെന്ന നിയമവൃത്തങ്ങളുടെ വിമർശനങ്ങൾ ശരിയാണെന്ന് ചന്ദ്രചൂഡ് തന്നെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നതിലേക്കാണ് അഭിമുഖം എത്തി നിന്നത്.

          

ഉദാര മനസ്ഥിതിക്കാരനെന്ന പുറംമോടിക്കുള്ളിൽ ചന്ദ്രചൂഡ് കടുത്ത വർഗ്ഗീയത ഒളിച്ചു വച്ചിരുന്നു എന്ന വസ്തുത മി‍ഴിവോടെ പുറത്തു വരാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റു ചില പരാമർശങ്ങളും വ‍ഴിവച്ചു. ബാബ്റി മസ്ജിദ് തർക്കത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് 1991-ൽ ആരാധനാലയ സംരക്ഷണ നിയമം പാർലമെന്റ് പാസാക്കുന്നത്. ബാബ്റി മസ്ജിദ് ഒ‍ഴിച്ച് ഇന്ത്യയിലെ മറ്റെല്ലാ ആരാധനാലയങ്ങളും 1947 ആഗസ്റ്റ് 15-ന് എങ്ങനെയായിരുന്നോ അതു പോലെ സംരക്ഷിക്കപ്പെടണം എന്നതായിരുന്നു ഈ നിയമത്തിന്റെ അകക്കാമ്പ്. എന്നാൽ, ചന്ദ്രചൂഡ് മുഖ്യ ന്യായാധിപൻ ആയിരിക്കേ വാരാണസിയിൽ ഗ്യാൻവാപി സർവ്വേ ചെയ്യണം എന്ന ഹിന്ദു വർഗ്ഗീയ വാദികളുടെ ആവശ്യം അദ്ദേഹം അംഗീകരിച്ചു കൊടുത്തു. 91-ലെ നിയമപ്രകാരം കുടത്തിൽ അടച്ച ഭൂതത്തെ അദ്ദേഹം തുറന്നു വിടുകയായിരുന്നു. “സർവ്വേ നടത്തുന്നത് നിയമത്തിന്റെ ലംഘനമല്ലല്ലോ” എന്നായിരുന്നു അഭിമുഖത്തിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ന്യായീകരണം. ഒരു ആരാധനാലയത്തിന്റെ സ്വഭാവം നിർണ്ണയിക്കാനല്ലെങ്കിൽ പിന്നെന്തിനാണ് അവിടെ മറ്റേതെങ്കിലും വിശ്വാസധാരയുടെ ചരിത്രശേഷിപ്പുകൾ ഉണ്ടോ എന്നതടക്കം നിർണ്ണയിക്കാൻ സർവ്വേ നടത്തുന്നത് എന്ന ചോദ്യത്തിനു മുന്നിൽ ചന്ദ്രചൂഡ് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ പതറി. യഥാർത്ഥത്തിൽ ഗ്യാൻ വാപിയിൽ സർവ്വേ നടത്താനുള്ള അനുമതിയോടെ ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ആകമാനം ഒരിക്കൽക്കൂടി വർഗ്ഗീയ രഥയോട്ടത്തിനുള്ള രാജപാതയാണ് ചന്ദ്രചൂഡ് ഒരുക്കിക്കൊടുത്തത്.

ഇന്ത്യയിലെ പ്രശസ്തരായ രണ്ടു പുരാവസ്തു വിദഗ്ധരാണ് സുപ്രിയാ വർമ്മയും ജയാ മേനോനും. അവർ ഇരുവരും അയോധ്യയിലെ പര്യവേക്ഷണത്തെ കുറിച്ചുള്ള നിഗമനങ്ങൾ അലഹാബാദ് കോടതിയിലും സുപ്രീം കോടതിയിലും സമർപ്പിച്ചിരുന്നു. ഇരു കോടതികളും അവരെ സാക്ഷികളായി വിസ്തരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ബാബ്റി മസ്ജിദ് നിന്നിരുന്ന സ്ഥലത്തുകണ്ടെത്തിയ കെട്ടിടാവശിഷ്ടങ്ങൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇസ്ലാമിക വാസ്തുവിദ്യ അനുസരിച്ചുള്ളതാണ് എന്നായിരുന്നു അവരുടെ നിഗമനം. എന്നാൽ, ഇന്ത്യയിലെ ഏതു സ്ഥാപനത്തെപ്പോലെയും ആർക്കിയോളജിക്കൽ സർവ്വേ ഓഫ് ഇന്ത്യയും ആർഎസ്എസ്സിന്റെ പോഷകസംഘടനാരൂപം ആർജിച്ചതോടെ ഇതുപോലുള്ള വിലപ്പെട്ട കണ്ടെത്തലുകളൊക്കെ അധികാരത്തിന്റെ മർക്കടമുഷ്ടിയിലൂടെ തമസ്കരിക്കപ്പെട്ടു.

          നമ്മുടെ കോടതികളുടെ അപകടകരമായ  വ്യതിചലനവും ജഡ്ജിമാരുടെ പ്രത്യയശാതസ്ത്ര ചേർന്നുനില്ക്കലുകളും ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടാനുള്ള അവസരമാണ് ശ്രീനിവാസൻ ജെയിന്റെ അഭിമുഖം നമുക്കു സമ്മാനിക്കുന്നത്. കലുഷിതമായ ഇന്ത്യയിൽ, ഭരണ ഘടനയെ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥമായി കരുതുന്നവരുടെ ഏക അത്താണി സുപ്രീം കോടതിയാണ്. എന്നാൽ, പരമോന്നത നീതിപീഠം അമിതാധികാര പ്രത്യയ ശാസ്ത്രങ്ങളിലേക്ക് ആ‍ഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അത് രാജ്യത്തിന് ഏല്പിക്കുന്ന ക്ഷതം വലുതായിരിക്കും. 1993 ജനുവരി 7-ന് സുപ്രിം കോടതി അയോധ്യയ്ക്കുമേൽ നടത്തിയ ചില പരാമർശങ്ങൾ ചന്ദ്രചൂഡുമാരുടെ കാതിൽ പ്രതിധ്വനിക്കേണ്ടിയിരുന്നു. അന്ന് നരസിംഹ റാവു ഗവണ്മെന്റ് ഭരണഘടനയുടെ 143(1) പ്രകാരം അയോധ്യാവിഷയത്തിൽ അഭിപ്രായം തേടി സുപ്രീം കോടതിയെ സമീപിച്ചിരുന്നു – രാഷ്ട്രപതിയുടെ റഫറൻസ്. അത് കൈയോടെ സുപ്രിം കോടതി മടക്കി. രാഷ്ട്രപതിയുടെ റഫറൻസ് അനാവശ്യവും അതിരു കടന്നതുമാണെന്നും തർക്ക ഭൂമിയുടെ ഉടമസ്ഥാവകാശം കോടതികളിൽ വിചാരണയ്ക്കിരിക്കുമ്പോൾ മുൻവിധി സൃഷ്ടിക്കുന്ന രീതിയിൽ തങ്ങൾക്ക് അഭിപ്രായം പറയാൻ ക‍ഴിയില്ലെന്നുമാണ് റഫറൻസ് തിരിച്ചയച്ചുകൊണ്ട് സുപ്രിം കോടതി അസന്ദിഗ്ധമായി രേഖപ്പെടുത്തിയത്. 1993നും വിവാദ അയോധ്യാവിധി വന്ന 2019നും ഇടയ്ക്കുള്ള രണ്ടര പതിറ്റാണ്ടു കാലത്തിനിടയിൽ എങ്ങനെയാണ് നമ്മുടെ പരമോന്നത നീതിപീഠം ഇതുപോലെ ഗർത്തത്തിലേക്കു പതിച്ചത്?

       

  ഇതു കോടതികൾക്കു മാത്രം സംഭവിച്ച വ്യതിയാനമല്ല. നോം ചോംസ്കിയുടെ ‘സമ്മതിയുടെ നിർമ്മിതി’ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ നാലു നെടുംതൂണുകളെയും ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബാബ്റി പള്ളിയുടെ തകർക്കലിനെ ജനാധിപത്യത്തിനേറ്റ തീരാക്കളങ്കമെന്ന് മുഖപ്രസംഗമെ‍ഴുതിയ അതേ പത്രങ്ങൾ പതിറ്റാണ്ടുകൾ ക‍ഴിഞ്ഞ് വിവാദ അയോധ്യാ വിധിയെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ വിജയഭേരിയായി ചിത്രീകരിച്ചത് ഈ വേളയിൽ സ്മരിക്കട്ടെ.

          

ചന്ദ്രചൂഡ് തന്റെ പക്ഷപാതത്തിന്റെ നഗ്നത ഇതിനു മുൻപും പ്രദർശിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. അയോധ്യാ വിധി പറയും മുൻപ്, മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിന് താൻ ദൈവത്തിന്റെ സഹായമാണ് തേടിയതെന്ന് അദ്ദേഹം പരസ്യമായി പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ഏതൊരു ന്യായാധിപനും സത്യപ്രതിജ്ഞ ചെയ്ത് അധികാരമേല്ക്കുന്നത് ഭരണഘടന മുൻനിർത്തിയാണ്. ആ ഭരണഘടനമാത്രമാണ് ന്യായാധിപന് ദിശാബോധം പകരേണ്ടതെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ തന്നെയായ നിയമജ്ഞർ അന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. സുപ്രീം കോടതിയിൽ മുഖ്യ ന്യായാധിപനായിരിക്കുമ്പോ‍ഴാണ് സ്വന്തം വസതിയിലെ ഗണേശപൂജയ്ക്ക് അദ്ദേഹം പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദിയെ ആനയിച്ചത്. ഗവണ്മെന്റിനും ജ്യുഡീഷ്യറിക്കും ഇടയിലുള്ള അന്തരം എന്നു കുറയുന്നോ അന്ന് സ്വതന്ത്ര ജ്യുഡീഷ്യറി എന്ന ആപ്തവാക്യം അസ്തമിക്കുമെന്ന സ്വന്തം പിതാവിന്റെ വാക്കുകൾപോലും അദ്ദേഹം വിസ്മരിച്ച വേളയായിരുന്നു അത്. ആചാര വിശ്വാസങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടാൻ ഏതൊരു വ്യക്തിക്കും ഇന്ത്യയിൽ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. തന്റെ വസതിയിലെ സ്വകാര്യ പൂജാ ചടങ്ങിലേക്ക് പ്രധാനമന്ത്രിയെ ക്ഷണിച്ചതിൽ എന്താണ് തെറ്റെന്ന് അദ്ദേഹത്തിനു ചോദിക്കാം. വേണമെങ്കിൽ, തർക്കത്തിനായി അതു സമ്മതിച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്യാം. എന്നാൽ, എന്തിനാണ് ഇത് ക്യാമറയിൽ ചിത്രീകരിച്ച് സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ പരസ്യപ്പെടുത്താൻ പ്രധാനമന്ത്രി കാര്യാലയത്തിന് അനുമതി നല്കിയത് എന്ന ചോദ്യത്തോട് എങ്ങനെ അദ്ദേഹം പ്രതികരിക്കും?

ഇന്ത്യൻ മതനിരപേക്ഷതയുടെ പ്രതീകമായി അഞ്ചു നൂറ്റാണ്ട് തലയുയർത്തിനിന്നിരുന്ന ബാബ്റി മസ്ജിദിന്റെ താ‍ഴികക്കുടങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ധൂളികളായി ലയിച്ചതിന് 33 വർഷംമുൻപ് ഈ ലേഖകൻ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിരുന്നു. അന്ന് ദേശാഭിമാനിയിൽ എ‍ഴുതിയ വാർത്തയുടെ ശകലം ഇന്നും മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു. മതനിരപേക്ഷ ഇന്ത്യയുടെ ചരമക്കുറിപ്പെ‍ഴുതാൻവേണ്ടിയാണ് ഡിസംബറിന്റെ ശൈത്യത്തിലെ ഒരു പുലർവേളയിൽ അയോധ്യയിലേക്ക് യാത്രചെയ്യുന്നതെന്ന് ഞങ്ങളാരും നിനച്ചില്ല എന്നതായിരുന്നു അതിലെ ഒരു വരി. എന്നാൽ, അതിലേറെ ആഘാതം സൃഷ്ടിക്കുന്ന വിധ്യിന്യായങ്ങളാണ് ചന്ദ്രചൂഡുമാരുടെ പതഞ്ഞുപൊങ്ങുന്ന വീഞ്ഞിനുപിന്നിൽ പതിയിരിക്കുന്നതെന്ന് രാജ്യം ഇന്നു തിരിച്ചറിയുന്നു.

https://www.deshabhimani.com/articles-periodicals/dy-chandrachud-ayodhya-interview-revelations-92120

Know the RSS

Know the RSS

November 18, 2015

 

(Edited excerpts from an article to be published in CPI(M)’s upcoming booklet on the RSS )

 

Article 14 of the Indian Constitution says: “The state shall not deny to any person equality before the law or the equal protection of the laws within the territory of India.”

But, here is what M.S Golwalkar, ideologue in chief of the RSS, writes in his book ‘We, Or Our Nationhood Defined’ (1938): “The non-Hindu in Hindustan must either adopt the Hindu religion…. or may stay in the country wholly subordinate to the Hindu nation claiming nothing, deserving no privileges, far less an preferential treatment, not even citizen’s right..” This book is the ideological fountainhead for RSS members and followers.

This perversion of the concept of India as a secular democratic republic defined in our Constitution to a theocratic and supremacist one is what is straining to tear apart India today. To counter this grave threat, we need to understand what the RSS is and what its history has been.

The Bharatiya Janata Party (BJP) is only the parliamentary wing of the RSS. Most of its leaders, who are now occupying Constitutional posts as Prime Minister or other Ministers, pledge their allegiance to the RSS. Although it poses as a cultural organisation, the RSS is actually the core political outfit from where the notion of a ‘Hindu Nation’ flows, directing its various arms like the BJP etc. to act for this goal.

The Nation, according to RSS

While giving a distorted definition of the ‘nation’, the RSS seeks to build an all-Hindu label on a social and economic order legitimised by scripture that excludes a section of its own people (the sudras and atisudra castes) from fundamental rights.

And, while doing so, it usurps for itself, an exclusive claim to nation-building and patriotism. India is to become a Hindu nation, governed by laws laid down in ancient Hindu scriptures – and the RSS (along with its parivar) will lead this change.

The germ and essence of this perspective is summed up in Golwalkar’s book cited above.

RSS and the Struggle for India’s Freedom

Although RSS was founded in 1925, it has no heroes from the national movement because they were not in any way involved in fighting the British colonial powers.

One of their icons is VD Savarkar, founder of Hindu Mahasabha, from which RSS split. In 2002, two months after the genocidal carnage in Gujarat, the first NDA government named the Andaman airport after him. Unlike other patriots like Bhagat Singh, Sukhdev and Ashfaqullah, who refused to ask the British Raj for mercy even at the cost of their lives, Savarkar had actually sought clemency while lodged in Andamans’ Cellular Jail. In his letter asking for forgiveness dated November 14, 1913, he described himself as a ”prodigal son” longing to return to the ”parental doors of the government”….

Like all communal organisations, including Jinnah’s Muslim league, RSS grew after the communal holocaust of 1946-47 ignited by Jinnah’s call for direct action. The Calcutta killings of August 1946 that drove Gandhiji to despair, was described as its ‘finest hour’ by the RSS.

RSS and the Hindu Mahasabha opposed the Quit India Movement. Shyama Prasad Mookherjee (the founder of Jan Sangh, the precursor to BJP) was the finance minister in the Bengal government headed by a member of the Muslim League, Fazal Haque. When Gandhi raised the slogan of “Quit India”, Mookherjee did not think fit to resign on August 9, 1942. On the contrary, he made the following proposal:

“The question is how to combat this movement (Quit India) in Bengal? The administration of the province should be carried on in such a manner that in spite of the best efforts of the Congress, this movement will fail to take root in the province….. Indians have to trust the British, not for the sake of Britain, not for any advantage that the British might gain, but for the maintenance of the defence and freedom of the province itself.”

The Hindu Mahasabha was in a coalition government with the Muslim League in Sind and the Sind Assembly passed a resolution endorsing the demand for the creation of Pakistan. Mookherjee and other Mahasabha leaders did not think fit to resign from the government. Mahasabha president Savarkar, mentor of LK Advani, issued a directive that they should stick to the government position and continue to perform their regular duties and not resign. In fact, they even passed a resolution on August 31, 1942 asking all Mahasabha members to remain at their jobs and oppose the Quit India movement.

RSS and Godse, the killer of Gandhi

Within months of NDA II coming to power in May 2014, this time headed by a man who began his political life as a pracharak, the RSS and the Hindu Mahasabha began to clamour for the valorisation of Nathuram Godse, the killer of Mahatma Gandhi. The Global Hindu Foundation had urged the HRD ministry to ensure that Godse is treated as a ‘national hero’ who must be represented as such in Indian school text books. The letter, completely distorting history, states that Godse “fought for independence from the British.”  The letter was posted on the home page of savetemples.org, the website of the “Mission to Save Hinduism and Hindu Temples”.

Touted as a ‘Project of Global Hindu Heritage Foundation, USA’, the mission operates out of the ‘Save Temple Office’ opened in Hyderabad in June 2012.

RSS opposed the Tricolour

‘Organiser’, the RSS English organ, in its third issue (July 17, 1947) was highly disturbed by the Constituent Assembly’s decision to select the Tricolour as the National Flag. It carried an editorial titled ‘National Flag’, demanding that the saffron flag be chosen instead. The same demand continued to be raised in editorials on the eve of Independence of India (July 31 editorial titled ‘Hindusthan’ and August 14, 1947 editorial titled ‘Whither’) simultaneously rejecting the whole concept of a composite nation. The August 14 issue also carried ‘Mystery behind the Bhagwa Dhawaj’ (saffron flag) which, while demanding hoisting of saffron flag at the ramparts of Red Fort in Delhi, openly denigrated the choice of the Tricolour as the National Flag in the following words:

“The people who have come to power by the kick of fate may give in our hands the tricolour but it will never be respected and owned by Hindus. The word three is in itself an evil and a flag having three colours will certainly produce a psychological effect and is injurious to a country.”

RSS was always opposed to any recognition of India’s vast and rich diversity, be it diversity of language, faith or culture. Golwalkar, while addressing a gathering in Nagpur on July 14, 1946, stated that it was the saffron flag which in totality represented their great culture. It was the embodiment of God: “We firmly believe that in the end the whole nation will bow before this saffron flag,” he declared.

The first time that the National Tricolour was unfurled at the RSS Headquarters was in 2000 after NDA I came to power